COMMISSIE VOOR BOEKHOUDKUNDIGE NORMEN
CBN-advies 103/3 - Omzet van lijnagenten
Aan de Commissie werd de vraag voorgelegd hoe de omzet van lijnagenten dient te worden bepaald.
Een lijnagent treedt op als bemiddelaar tussen reders en klanten en heeft tot taak het afhandelen van alle verrichtingen van binnenkomende en afvarende schepen (laden, lossen, douaneformaliteiten, ...). De kosten die een lijnagent hierbij maakt, worden doorgerekend aan de reder.
In haar advies heeft de Commissie vooreerst opgemerkt dat de feitelijke betrekkingen tussen reders en lijnagenten over het algemeen niet beantwoorden aan de juridische verhoudingen tussen respectievelijk lastgevers - lasthebbers of committenten - commissionairs, vermits de effectief aan de klanten aangerekende vrachtprijzen de door de reder bepaalde vrachtprijzen kunnen overtreffen. In dat geval is de lijnagent geen zuivere «tussenpersoon» in de juridische betekenis van de term. Zulks heeft tot gevolg dat hij de betrokken verrichtingen en de kosten en opbrengsten die eraan verbonden zijn, als eigen verrichtingen, respectievelijk eigen kosten en opbrengsten moet opnemen in zijn boekhouding1 .
In het geval daarentegen waarin lijnagenten niettemin kunnen worden gekwalificeerd als mandataris of als commissionair, die handelen voor rekening van een reder aan wie ze rekenschap verschuldigd zijn, zijn de door de lijnagent gedane uitgaven en geïnde inkomsten voor verrichtingen gedaan in opdracht van een reder, geen eigen opbrengsten en kosten die als dusdanig in de resultatenrekening van de lijnagent moeten worden verwerkt2 . Deze uitgaven en inkomsten moeten alsdan als schulden respectievelijk vorderingen op de balans van de lijnagent worden opgevoerd en als kosten en opbrengsten in de resultatenrekening van de reder worden geboekt. De omzet van de lijnagent omvat in die hypothese enkel de zgn. agency fee en de ontvangen provisies.